Hikaye 1949'da başlıyor, 70'lerde kıyamet kopuyor… Birileri farklı karar verseydi her şey bambaşka olabilirdi!

class = “medyanet-inline-adv”>

Nereye giderseniz gidin değişmez, onu gören herkes baktığı anda ne olduğunu bilir. Barkodlar dünyadaki en evrensel sembollerden biridir.

Okuduğumuz kitapların ambalajlarında, yediğimiz gofretlerin, içtiğimiz çayların üzerinde barkodlar var. Öyle ki dünya çapında her gün 6 milyardan fazla barkod taranıyor. Günlük yaşamda bu kadar geniş bir yere sahip olan bu ince ve kalın paralel çizgilerin farklı bir şekilde ortaya çıkabileceğini hayal etmek bile zordur.

ABD'nin Güney Carolina eyaletindeki Clemson Üniversitesi'nde medya çalışmaları dersi veren Jordan Frith, The Conversation dergisindeki makalesinde şunları yazdı: “Kariyerim boyunca birçok teknolojiyi araştırdım. Ancak barkodun kültürel tarihi üzerine kitabımı yazmaya başlayana kadar, hayatımızdaki en sıradan nesnelerin bile tarihle tozlu olduğunu fark ettik.” “İzinlerinde kaybolan kararlar nedeniyle durumun böyle olduğunu fark etmemiştim” dedi ve ekledi:

class = “medyanet-inline-adv”>

“Stony Brook Üniversitesi'ndeki tarihi barkod arşivlerini taramaya başladığımda, alışverişlerimizde merkezleri veya güneş sembollerini taramanın eşiğinde olduğumuzu fark ettim.”

HER ŞEY 1949'DA BAŞLIYOR

Barkodun tarihi, 1949 yılında Joseph Woodland ve Bernard Silver adlı iki mucit tarafından yapılan patent başvurusuyla başlar.

Söz konusu soruda sayıları temsil eden çizgi çiftlerinden oluşan ve 70 yılı aşkın süredir kullanılan basit bir yapı anlatılıyor.

Ancak patent başvurusundaki barkod çizimleri bugün bildiğimiz barkodlara hiç benzemiyordu. Çünkü ilk barkodlarda dikey çizgiler yoktu. Bunun yerine, iç içe geçmiş irili ufaklı dairelerden oluşan, hedefi anımsatan bir tasarım oluşturuldu.

Woodland ve Silver'ın patent başvurusundaki tasarım

LAZERİN GELİŞTİRİLMESİ BARKODUN KULLANILABİLİR HALE GELMESİNİ SAĞLADI

Patenti aldıktan sonra Woodland ve Silver'ın kapısını çaldığı şirketlerin çoğu bu buluş konusunda pek hevesli değildi. Ancak barkodun kaderi, 1960 yılında mühendis ve fizikçi Theodore H. Maiman'ın ilk çalışan lazeri geliştirmesiyle değişmeye başladı. Lazer sayesinde barkod çizgilerinde saklanan bilgiler saniyeler içerisinde deşifre edilebiliyordu.

class = “medyanet-inline-adv”>

Bu gelişmeden sadece 7 yıl sonra demiryolu sektörü dünyanın ilk resmi barkod sistemi olan Kartrak'ı hayata geçirdi. Kartrak barkodlarının amacı tarayıcılardan geçen arabaları otomatik olarak tanımaktı. Kartraklar, rengarenk tasarımları nedeniyle bugün bildiğimiz barkodlardan çok, modern sanat eserlerine benziyordu.

Ancak Kartrak bekleneni veremedi. Sistem umulduğu kadar doğru olmadığı için verimli çalışmadı. Bu nedenle 1970'li yıllarda Kartrak barkodlarının kullanımından vazgeçildi.

Kartrak'ın rengarenk tasarımı, bir sektörün resmi olarak benimsediği ilk barkod olmasına rağmen tarih kitaplarında dipnot olarak kaldı.

Hikaye 1949'da, 70'lerde başlıyor, kıyamet kopmuş... Birileri farklı karar verseydi her şey bambaşka olabilirdi!

Kartrak'ın rengarenk tasarımı, bir sektörün resmi olarak benimsediği ilk barkod olmasına rağmen tarih kitaplarında dipnot olarak kaldı.

ÇEŞİTLİ PAZARLARDA TESTLER BAŞLADI

Kartrak hayata geçtiğinde gıda sektörü bugün bildiğimiz barkodların doğuşuna yol açan sürecin ilk adımlarını atmıştı. 1960'ların sonlarında çeşitli mağazalar barkod pilotlarını denemeye başladı. Ancak her mağaza kendi tasarımını kullandı.

class = “medyanet-inline-adv”>

Kullanılan tasarımlardan biri, Woodland ve Silver'ın patent başvurusundaki orijinal hedef tahtası tasarımıydı. Bu noktada tasarım, patent haklarını satın alan RCA'nın mülkiyetine geçti. Ancak diğer markalar başka şirketlerin tasarladığı sembolleri kullanıyordu. Örneğin Carecogn güneş şeklinde bir sembol geliştirirken, Litton yelpaze şeklinde bir barkod tasarladı.

Gıda sektörü, herkesin farklı yönlere hareket ettiği böyle bir sistemin uzun ömürlü olamayacağını kısa sürede anladı. Tüm firmalar aynı sembolü kullansaydı stok ve nakit ödeme süreçlerinin otomasyonu mümkün olurdu. Aksi takdirde son derece karmaşık ve pahalı bir sistem ortaya çıkar. Bu nedenle, 1971'de gıda endüstrisi temsilcilerinden oluşan bir komite, daha geniş endüstrinin kullanacağı bir veri standardı oluşturmak ve ortak bir sembol seçmek için toplandı.

class = “medyanet-inline-adv”>

Hikaye 1949'da başlıyor, 70'lerde kıyamet kopuyor... Birileri farklı karar verseydi her şey çok farklı olabilirdi.

Lazerin gelişimi barkodlar için bir dönüm noktasıydı

BARKODUN 'BABASI' BİLE KENDİ PROJESİNİ DESTEKLEMİYOR

Komite tarafından geliştirilen veri standardı (Evrensel Ürün Kodu), farklı barkod simgeleriyle çalışacak şekilde tasarlandı. Daha sonra komiteden bir sembol seçmesi istendi. Birçok firmadan başvuru geldi. Eleme süreçlerinin ardından finale 7 proje kaldı. İşte o anda gerçek kıyamet koptu.

RCA'nın başvurusu yedi proje arasında en güçlü aday oldu. Sonuçta hedef tahtası tasarımı barkodun ilk versiyonuydu. Üstelik RCA, bu teknolojiyi geliştirmek için önemli kaynaklara yatırım yapan güçlü bir şirketti. RCA'nın en güçlü rakibi, yarışa oldukça geç katılan ve 1970'lerin başında George Laurier tarafından tasarlanan IBM sembolüydü.

class = “medyanet-inline-adv”>

Komite, 1971-1973 yılları arasında yedi projeyi çeşitli testlere tabi tuttu, her firmanın teklifini dinledi ve çok sayıda toplantı yaptı. Bu süreçte RCA ve IBM'in projeleri öne çıktı. Buradaki ironi şu ki, “barkodun babası” Joseph Woodland bile kendi tasarladığı hedef sembolü yerine IBM'in dikey çizgilerini savundu.

Hikaye 1949'da başlıyor, 70'lerde kıyamet kopuyor... Birileri farklı karar verseydi her şey çok farklı olabilirdi.

Son yediye kalan tasarım adayları

İLK 1974 YILINDA KULLANILDI

Tasarımlarının seçilmeyeceğini anlayan RCA yetkilileri, komiteye baskı yaptı ve hedef odaklı tasarımın standart olarak benimsenmemesi halinde barkod endüstrisinden tamamen çekilmekle tehdit etti.

Komiteye sembolü seçmesi için Mart 1973'e kadar süre verildi. Aslında karar alma süreci son dakikaya kadar devam etti. Çeşitli endişelere rağmen komite son toplantısında IBM sembolünü seçti. Tarihçi Stephen Brown'un sözleriyle Komite, RCA'nın baskısı nedeniyle barkod uygulama hızını önemli ölçüde yavaşlattı ve hedef odaklı bir tasarım yerine kare bir tasarım seçti.

IBM sembolü bir endüstri standardı haline geldi. İlk evrensel ürün kodu 26 Haziran 1974'te Troy, Ohio, ABD'deki bir bakkalda tarandı.

Geçtiğimiz 50 yılda IBM barkod sembolü her geçen gün daha da yaygınlaştı. Yani bugün market alışverişine gittiğimizde okutulan barkodlar, 1970'lerde okutulan barkodlarla hemen hemen aynı.

Hikaye 1949'da başlıyor, 70'lerde kıyamet kopuyor... Birileri farklı karar verseydi her şey çok farklı olabilirdi.

DÜNYA TAMAMEN FARKLI BİR YER OLABİLİR

Sembol komitesi toplantılarının tutanakları, komite üyelerinin önemli işler yaptıklarını düşündüklerini gösteriyor. Ancak muhtemelen onlar bile kararlarının sonuçlarının bu kadar büyük olacağını tahmin edemezlerdi.

Barkod tasarımı zamanla kapitalizmin en ikonik sembollerinden biri haline geldi. Pek çok mimar bu projeden esinlenerek binalar inşa etti. Bilim kurgu dünyasında barkodlar distopik uygunluğun simgeleri haline geldi. Bazı insanlar üzerlerine barkod tasarımı dövmesi yaptırmıştır. Yaratıcı barkod tasarımlarını övmek için internet toplulukları bile oluştu.

Öte yandan bu devrim niteliğindeki teknolojinin ilk tasarımı olan hedef tahtası neredeyse unutulmaya yüz tuttu. Sembol belirleme komitesinin bazı üyeleri farklı oy kullansaydı, bugün dünya hedeflerle dolu bir yer olabilirdi.

The Conversation'da yayınlanan “Barkodun Şaşırtıcı Tarihi” başlıklı makaleden derlenmiştir.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir